İlk İnsanların “Afrika’dan Dışarıya” Çıkışları Tezinde Yeni Bir Yol
İlk modern insanların Afrika’dan çıkışlarında bugüne kadar Nil Vadisi en uygun yol olarak düşünülmüştür. Proceedings of the National Academy of Sciences’da yayınlanan yeni bir araştırma başka bir yolun daha olmuş olabileceğine işaret ediyor.
Bristol Üniversitesinden araştırmacılara göre, yağış sınırının düşünüldüğünden çok daha kuzeye ulaşmış ve dolayısıyla ilk insanların göçleri sırasında Libya’ya kadar ulaşmış daha nemli bir koridorun belirmiş olduğu görülüyor.
Modern insanların bundan 150 veya 200 bin yıl önce Afrika’da ortaya çıktıkları yaygın bir şekilde kabul edilmişse de, Sahra Çölü’nün güneyinden kuzeye ve ardından Afrika dışına nasıl yayıldıkları hâlâ tartışılmaktadır. Sahra Çölü kuzey Afrika’nın neredeyse tamamını kaplamaktadır ve bu bölgeyi yürüyerek geçmek bugünün teknolojik olanaklarıyla bile epey zordur.
Yapılan araştırmalar buzun çağının son ara (daha sıcak) döneminde (130 – 170 bin yıl önce) Sahra’da yağış miktarının arttığını gösteriyor. Anne Osborne’a göre, uzaydan alınan görüntüler Sahra’nın ortasından Akdeniz’e kadar giden nehir yatakları gösteriyor. Osborne ve ekibinin başvurduğu jeo-kimyasal analizler bu yatakların son sıcak ara dönemde aktif olduklarını göstermiştir. Bu da bu dönemde önemli bir su yolunun varlığına işaret etmektedir.
Bu bölge aynı zamanda yanardağ bölgesi olduğundan, araştırmacılar bu nehir yataklarında buldukları planktonik mikro-fosil kabukların izotopik yapısını incelemiş ve bunların bu volkanik dağlardan geldiklerini tespit etmiştir. Bu da ancak bu dağlardan gelen nehirlerin yol açabileceği bir durumdur.
Dr. Derek Vance’a göre, muson yağmurlarının beslediği nehirler Akdeniz’e kadar ulaşmış ve bu da Nil nehrinin dışında bir yolun belirmesini sağlamıştır.
Çad ve Libya bölgelerindeki Orta Taş Çağı aletleri arasındaki benzerlik de bu tezi desteklemektedir.
Bristol Üniversitesinden araştırmacılara göre, yağış sınırının düşünüldüğünden çok daha kuzeye ulaşmış ve dolayısıyla ilk insanların göçleri sırasında Libya’ya kadar ulaşmış daha nemli bir koridorun belirmiş olduğu görülüyor.
Modern insanların bundan 150 veya 200 bin yıl önce Afrika’da ortaya çıktıkları yaygın bir şekilde kabul edilmişse de, Sahra Çölü’nün güneyinden kuzeye ve ardından Afrika dışına nasıl yayıldıkları hâlâ tartışılmaktadır. Sahra Çölü kuzey Afrika’nın neredeyse tamamını kaplamaktadır ve bu bölgeyi yürüyerek geçmek bugünün teknolojik olanaklarıyla bile epey zordur.
Yapılan araştırmalar buzun çağının son ara (daha sıcak) döneminde (130 – 170 bin yıl önce) Sahra’da yağış miktarının arttığını gösteriyor. Anne Osborne’a göre, uzaydan alınan görüntüler Sahra’nın ortasından Akdeniz’e kadar giden nehir yatakları gösteriyor. Osborne ve ekibinin başvurduğu jeo-kimyasal analizler bu yatakların son sıcak ara dönemde aktif olduklarını göstermiştir. Bu da bu dönemde önemli bir su yolunun varlığına işaret etmektedir.
Bu bölge aynı zamanda yanardağ bölgesi olduğundan, araştırmacılar bu nehir yataklarında buldukları planktonik mikro-fosil kabukların izotopik yapısını incelemiş ve bunların bu volkanik dağlardan geldiklerini tespit etmiştir. Bu da ancak bu dağlardan gelen nehirlerin yol açabileceği bir durumdur.
Dr. Derek Vance’a göre, muson yağmurlarının beslediği nehirler Akdeniz’e kadar ulaşmış ve bu da Nil nehrinin dışında bir yolun belirmesini sağlamıştır.
Çad ve Libya bölgelerindeki Orta Taş Çağı aletleri arasındaki benzerlik de bu tezi desteklemektedir.
* Bu yazı Science Daily internet sitesindeki asıl makale özet şeklinde çevrilerek hazırlanmıştır. Yazının İngilizce aslı için:
http://www.sciencedaily.com/releases/2008/10/081014114848.htm
Anne H. Osborne, Derek Vance, Eelco J. Rohling, Nick Barton, Mike Rogerson, and Nuri Fello. A humid corridor across the Sahara for the migration of early modern humans out of Africa 120,000 years ago. PNAS, DOI: 10.1073_pnas.0804472105
Yorumlar
Yorum Gönder